Zmiany przeciążeniowe

Zespoły i zmiany przeciążeniowe to liczna grupa przypadłości dotyczących narządu ruchu, których podłożem są powtarzające się, regularne mikrourazy. Schorzenia te występują na skutek intensywnej aktywności fizycznej podczas uprawiania sportów, jak i pracy zawodowej. Dotyczą zarówno kobiet, jak i mężczyzn i mogą pojawić się niemal w każdym wieku.

Zmiany przeciążeniowe ze względu na struktury anatomiczne, których dotyczą, można podzielić na tendinopatie dotyczące wolnych ścięgien oraz entezopatie związane z przyczepami ścięgnistymi. Wśród najczęściej występujących zmian przeciążeniowych w obrębie kończyn górnych można wymienić takie schorzenia jak:

• tendinopatia ścięgna mięśnia nadgrzbietowego,
• łokieć golfisty,
• łokieć tenisisty,
• zespół de Quervaina,
• palec trzaskający.

W sytuacji, gdy wykonywana aktywność fizyczna w obrębie kończyny przekracza próg możliwości fizjologicznych organizmu, dochodzi do reakcji zapalnej i mikrourazów. Jednorazowe zdarzenie tego typu nie jest szczególnie groźne. Jednak powtarzalność takich sytuacji wywołuje stopniowe mikrouszkodzenia i prowadzi do degeneracji ścięgien i miejsc ich przyczepu.

W wyniku tego zjawiska uszkodzeniu ulegają nie tylko dane struktury. Zaburzone są także procesy naprawcze i regeneracyjne. W efekcie kończyna męczy się coraz szybciej, a aktywności towarzyszy szereg dokuczliwych objawów.

Typowym objawem zmian przeciążeniowych są dolegliwości bólowe, które początkowo występują tylko przy wykonywaniu danej aktywności fizycznej, a z czasem również można je odczuwać w spoczynku. Zaawansowanym zmianom przeciążeniowym towarzyszy sztywność poranna, bóle nocne, a także zesztywnienie po dłuższej przerwie od aktywności. Często w rejonie zmiany przeciążeniowej występuje też bolesny obrzęk.

W sytuacji, gdy od pojawienia się objawów i ich trwania mijają ok. 4 miesiące, można mówić o zmianach przeciążeniowych przewlekłych, które leczy się znacznie trudniej. Ważne jest więc, aby w przypadku wystąpienia objawów jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą.

Podstawą w leczeniu zmian przeciążeniowych jest odciążenie chorej kończyny. Wśród metod zachowawczych stosuje się m.in. fizykoterapię w postaci laseroterapii, jonoforezy, krioterapii, ultradźwięków czy fali uderzeniowej. Pomocne bywają również leki przeciwzapalne.

Zmiany przeciążeniowe w zaawansowanym stadium mogą wymagać zastosowania leczenia operacyjnego. Nowoczesne techniki zabiegowe i specjalistyczny sprzęt w tego typu operacjach wykorzystują specjaliści z zakresu chirurgii ręki z HANDPROJECT Clinic w Gdańsku.