Zerwanie ścięgna Achillesa

Ścięgno Achillesa to najmocniejsze i największe ścięgno w organizmie człowieka. Jest to wspólny fragment mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia płaszczkowatego. W górnej części jest szerokie, natomiast w dolnej stopniowo ulega zwężeniu i staje się coraz grubsze. Ścięgno Achillesa zbudowane jest z tkanki włóknistej. To właśnie ta część anatomiczna stanowi główny zginacz stawu skokowego. Dzięki tej strukturze możliwe jest chodzenie, skakanie, bieganie, a także wspinanie się na palce i poruszanie stopą w górę oraz w dół.

Zerwanie ścięgna Achillesa polega na przerwaniu ciągłości elementu. W wyniku tego zdarzenia niemożliwe staje się wykonywanie codziennych czynności, takich jak skakanie, bieganie, ale też chodzenie. Zerwanie ścięgna Achillesa stanowi aż 14 % wszystkich uszkodzeń całego narządu ruchu.

Najczęstsze objawy, które towarzyszą zerwaniu ścięgna Achillesa to:

• silny i nagły ból, który dodatkowo może nasilać się z czasem,
• słyszalny trzask w momencie zerwania ścięgna, któremu towarzyszy uczucie kopnięcia w łydkę,
• poszerzenie obrysu miejsca, w którym występują ścięgna oraz narastający obrzęk w tej okolicy,
• wzmożona ciepłota ciała w okolicy ścięgna,
• utrudnienia w poruszaniu się, a szczególnie niemożność zgięcia grzbietowego stopy oraz stawania na palcach,
• wystąpienie krwiaka.

W przypadku występowania powyższych objawów ważna jest jak najszybsza konsultacja ze specjalistą i wykonanie badań diagnostycznych. Zazwyczaj wykonuje się tzw. test Thompsona, a także badania obrazowe, w tym rezonans magnetyczny oraz USG.

Zerwanie ścięgna Achillesa może być częściowe lub całkowite. Do tego typu urazów dochodzi najczęściej wskutek intensywnego uprawiania sportu, co wiąże się z intensywnym naprężeniem ścięgien w krótkim czasie. Do uszkodzenia ścięgna Achillesa oraz jego zerwania mogą jednak prowadzić intensywne obciążenia kończyn dolnych, a także stany zapalne tej okolicy oraz zmiany degeneracyjne.

Ryzyko zerwania ścięgna Achillesa znacznie wzrasta u osób, które do wykonywanej aktywności fizycznej przygotowują się w sposób nieprawidłowy, np. poprzez zbyt intensywne ćwiczenia lub brak rozgrzewki. Problem z tą strukturą anatomiczną może powodować także nieodpowiednio dobrane obuwie.

Zerwanie ścięgna Achillesa w zależności od stopnia zaawansowania problemu u danego pacjenta leczy się w sposób zachowawczy lub chirurgiczny. Najczęściej stosuje się unieruchomienie kończyny na kilka tygodni, a także podaje leki przeciwbólowe czy infekcje z osoczem bogatopłytkowym oraz czynnikami wzrostu. Bardzo ważne jest także dopasowanie właściwej rehabilitacji. Dodatkowo stosuje się ultradźwięki, kinesiotaping, laseroterapię, krioterapię czy odpowiednie masaże.

W przypadkach zaawansowanych zerwania ścięgna Achillesa stosuje się działania operacyjne i różne metody szycia. Oderwane fragmenty ścięgna Achillesa przytwierdza się też za pomocą specjalnych kotwic. Niekiedy wykonywana jest także rekonstrukcja.

Kompleksowym leczeniem zerwania ścięgna Achillesa z zastosowaniem innowacyjnych metod i nowoczesnych technik zajmują się doświadczeni chirurdzy w HANDPROJECT Clinic w Gdańsku.