Palec strzelający

Palec strzelający jest to choroba palców ręki dotycząca ścięgien mięśni zginaczy. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet. Może dotyczyć jednego lub kilku palców. Choroba zwana palcem strzelającym, trzaskającym lub przeskakującym jest powszechną nazwą zakleszczającego zapalenia pochewki ścięgien zginaczy powierzchownego i głębokiego palca. Nazwa wzięła się od wyczuwalnego przez pacjenta i niekiedy słyszalnego strzelania wywoływanego poprzez zgięcie i prostowanie zajętego procesem chorobowym palca. Zaburzenie to po raz pierwszy opisał w 1950 r. doktor A. Notta jako różnicę w średnicy ścięgna zginacza w stosunku do średnicy pochewki ścięgnistej, wewnątrz której ten zginacz przebiega. W trakcie ruchu zginania i prostowania palców ścięgna mięśni zginaczy powinny płynnie poruszać się w pochewkach ścięgnistych. Umożliwia to płyn wytwarzany przez pochewkę oraz odpowiednia budowa ścięgien. Gdy dochodzi do zaburzenia w wytwarzaniu płynu lub z innej przyczyny ścięgno zaczyna trzeć o wewnętrzną stronę pochewki, w której przebiega, pojawia się stan zapalny. Zajęty palec może puchnąć, sztywnieć i boleć. Dochodzi do zwłóknienia tkanek, a ścięgno zwyczajnie przestaje się mieścić w pochewce. Pacjent nie może swobodnie wyprostować palca. Dopiero po pokonaniu bolesnego oporu, odczuwanego jako kliknięcie lub trzask, palec się prostuje.

Przyczyny choroby palca strzelającego nie są dokładnie znane jest przyczyna powstawania palca strzelającego. Istnieją obserwacje określające tzw. czynniki ryzyka wystąpienia tej choroby, a są nimi: powtarzalny ruch palców i lokalne urazy dłoni, a zmiany degeneracyjne w tkankach ręki zwiększają ryzyko występowania palca strzelającego. Zaobserwowano również częstsze występowanie choroby u osób między 50 a 60 r. ż., głównie u kobiet oraz wyższą zachorowalność u osób mających już inne dolegliwości okolicy dłoni (np. zespół cieśni nadgarstka), u chorujących na choroby reumatyczne oraz u diabetyków. Bardzo często przyczyną palca strzelającego jest przewlekły stan zapalny pochewki ścięgien zginacza powierzchownego i głębokiego palców. Przyczyną mogą być również reumatoidalne zapalenie stawów, zwłóknienia, blizny pooperacyjne, zwapnienia oraz przebyte złamania w okolicy śródręcza.

Objawy palca strzelającego to ból i tkliwość okolicy podstawy palca po stronie dłoniowej. Ból jest szczególnie rano, kiedy pacjent nie może rozprostować palca. Często obrzęk palca, brak możliwości wyprostowania palca szczególnie rano. Podczas prostowania palca czasami słyszalne przeskakiwanie i trzask.

Diagnostyka palca trzaskającego opiera się przede wszystkim na badaniu klinicznym przez specjalistę chirurgii ręki, ortopedę. Pomocne jest badanie ultrasonograficzne. W niektórych, rzadkich przypadkach niezbędne może okazać się rozszerzenie diagnostyki o zdjęcia rentgenowskie lub inne badania specjalistyczne. Potwierdza rozpoznanie, a czasami wskazuje dokładną przyczynę choroby. Ważna jest odpowiednia diagnostyka, ponieważ wiele schorzeń może naśladować palec trzaskający np. przebyte zapalenia, złamania, urazy ścięgien, rany cięte i skaleczenia, ciała obce lub naroślą na kości.

Leczenie palca strzelającego możemy podzielić na operacyjne i nieoperacyjne. Wielu pacjentów i lekarzy rozpoczyna leczenie palca strzelającego od rehabilitacji, która czasami może być nawet przeciwwskazana, a w przypadkach długotrwałych niestety nie przynosi dobrych rezultatów, dlatego postępowaniem z wyboru jest leczenie zabiegowe nieoperacyjne lub operacyjne. Obecnie dostępne są metody leczenia palca trzaskającego nieoperacyjne oraz operacyjne minimalnie inwazyjne lub endoskopowe w znieczuleniu miejscowym wykonywane na miejscu w trybie chirurgii jednego dnia one-day-surgery, o które warto zapytać podczas wizyty konsultacyjnej. Po zabiegu pacjent może od razu wyjść do domu.

W HANDPROJECT Clinic Doktor Dawid MROZIK wraz ze swoim zespołem przeprowadza pełną diagnostykę oraz skuteczne leczenie palca trzaskającego różnymi technikami dostosowanymi do danego stopnia zaawansowania choroby. Stosowane europejskie standardy leczenia pozwalają na przeprowadzenie leczenia zgodnie z najnowszymi wytycznymi światowych Towarzystw Chirurgii Ręki i najnowocześniejszym sprzętem medycznym. Pobyt pacjenta często sprowadza się do jednej lub dwóch wizyty, podczas których następuje zdiagnozowanie choroby i wprowadzone odpowiednie leczenie.